Türkiye'de madenlerde aktif olarak çalışan çok az sayıdaki kadın mühendis arasında yer alan 23 yaşındaki Gülşen Yalçın, yer altında zorlu ve tehlikeli koşullarda görev yapıyor.
İş arkadaşları tarafından ''Uğurlar olsun, Allah'a emanet ol'' denilerek yolcu edilen madencilerle ocağa giren Yalçın, zorluğuna rağmen özel bir işletmede 4 aydır görevini severek yerine getiriyor.
Yalçın'ı ne maden ocaklarında meydana gelebilen taş düşmesi, karbonmonoksit zehirlenmesi, göçük, grizu patlaması, metan gazı ve karbondioksit boğulması gibi kazalar ne de madenciliğin dünyanın en zor mesleği olarak kabul edilmesi korkutuyor.
Madenci elbisesi, bareti ve çizmeleriyle ocağa giren mühendis Gülşen Yalçın, işçilerin mesailerinde yapacakları işlerle ilgili görevlendirmede bulunuyor, üretim faaliyetlerini takip ediyor.
Gülşen Yalçın, AA muhabirine yaptığı açıklamada, hayallerinde maden mühendisi olmak yokken bu mesleği seçtiğini ve mesleğini daha sonra çok sevdiğini söyledi.
İnönü Üniversitesinde öğrenciyken stajı sırasında ilk kez madene indiğini anlatan Yalçın, şöyle konuştu:
"Maden mühendisi nasip kısmetmiş. Geçen yıl mezun olmamın ardından 2 ay sonra burada maden mühendisi olarak işe başladım. Madenlerde çalışma koşulu olarak zor. Kömür ocağına artık korkmadan girebiliyorum, benim işim zaten orada olası olumsuzlukları engellemek. İlk kez maden ocağına staj yaptığı dönemde indim. İlk indiğimde maden ocağı bana tuhaf gelmişti. Şimdi alıştım. Burada işe başlamamın ardından maden işçilerinden herhangi bir tepki almadım. Aksine bayan ve yaşça küçük olduğum için yadırgamıyorlar bana yardımcı oluyorlar. Burada bir uyum içerisinde çalışıyoruz. Ben burada iş bulunmaktan mutluyum. Maden ocağındaki her türlü işle ilgileniyorum. Genellikle de üretim faaliyetlerinin başında duruyorum."
Masa başında çalışmayı sevmediğini vurgulayan Yalçın, "Masa başında zaman geçirmek bana sıkıcı geliyor. Bu mesleği yapmak isteyen bayanların korkmaması gerekir. Maden ocakları hiç abartıldığı gibi değil. Burada tecrübe önemli" dedi.
Maden işçilerinden Orhan Yanık da yaklaşık 15 yıldır maden işçi olduğunu belirterek, "Maden ocağında bir bayanla çalışmak gurur verici. Gülşen Yalçın'ı kendi ailemizden biriymiş gibi görüyoruz. Bir farkımız yok. Sonuçta bir ekmek kavgası yaşıyoruz. Mühendis olmasına rağmen yer altında tecrübemiz olduğundan bazı konularda kendisine yardımcı oluyoruz" diye konuştu.
İşçilerden Sercan Zengin ise 9 yıllık maden işçisi olduğunu vurgulayarak, "Bayan bir maden mühendisiyle çalışmanın güzel bir duygu. Sonuçta ekmek kavgası için buradayız. Maden ocağında bir bayanın çalışması farklı bir duygu. Elimizden geldiğince kendisine yardımcı olmaya çalışıyoruz" ifadesini kullandı.
İş arkadaşları tarafından ''Uğurlar olsun, Allah'a emanet ol'' denilerek yolcu edilen madencilerle ocağa giren Yalçın, zorluğuna rağmen özel bir işletmede 4 aydır görevini severek yerine getiriyor.
Yalçın'ı ne maden ocaklarında meydana gelebilen taş düşmesi, karbonmonoksit zehirlenmesi, göçük, grizu patlaması, metan gazı ve karbondioksit boğulması gibi kazalar ne de madenciliğin dünyanın en zor mesleği olarak kabul edilmesi korkutuyor.
Madenci elbisesi, bareti ve çizmeleriyle ocağa giren mühendis Gülşen Yalçın, işçilerin mesailerinde yapacakları işlerle ilgili görevlendirmede bulunuyor, üretim faaliyetlerini takip ediyor.
Gülşen Yalçın, AA muhabirine yaptığı açıklamada, hayallerinde maden mühendisi olmak yokken bu mesleği seçtiğini ve mesleğini daha sonra çok sevdiğini söyledi.
İnönü Üniversitesinde öğrenciyken stajı sırasında ilk kez madene indiğini anlatan Yalçın, şöyle konuştu:
"Maden mühendisi nasip kısmetmiş. Geçen yıl mezun olmamın ardından 2 ay sonra burada maden mühendisi olarak işe başladım. Madenlerde çalışma koşulu olarak zor. Kömür ocağına artık korkmadan girebiliyorum, benim işim zaten orada olası olumsuzlukları engellemek. İlk kez maden ocağına staj yaptığı dönemde indim. İlk indiğimde maden ocağı bana tuhaf gelmişti. Şimdi alıştım. Burada işe başlamamın ardından maden işçilerinden herhangi bir tepki almadım. Aksine bayan ve yaşça küçük olduğum için yadırgamıyorlar bana yardımcı oluyorlar. Burada bir uyum içerisinde çalışıyoruz. Ben burada iş bulunmaktan mutluyum. Maden ocağındaki her türlü işle ilgileniyorum. Genellikle de üretim faaliyetlerinin başında duruyorum."
Masa başında çalışmayı sevmediğini vurgulayan Yalçın, "Masa başında zaman geçirmek bana sıkıcı geliyor. Bu mesleği yapmak isteyen bayanların korkmaması gerekir. Maden ocakları hiç abartıldığı gibi değil. Burada tecrübe önemli" dedi.
Maden işçilerinden Orhan Yanık da yaklaşık 15 yıldır maden işçi olduğunu belirterek, "Maden ocağında bir bayanla çalışmak gurur verici. Gülşen Yalçın'ı kendi ailemizden biriymiş gibi görüyoruz. Bir farkımız yok. Sonuçta bir ekmek kavgası yaşıyoruz. Mühendis olmasına rağmen yer altında tecrübemiz olduğundan bazı konularda kendisine yardımcı oluyoruz" diye konuştu.
İşçilerden Sercan Zengin ise 9 yıllık maden işçisi olduğunu vurgulayarak, "Bayan bir maden mühendisiyle çalışmanın güzel bir duygu. Sonuçta ekmek kavgası için buradayız. Maden ocağında bir bayanın çalışması farklı bir duygu. Elimizden geldiğince kendisine yardımcı olmaya çalışıyoruz" ifadesini kullandı.
Yorum Gönder